Magazin Editor
Magazin Habercisi
Bebeğiniz dunyaya geldiğinde isteseniz de istemeseniz de, arkadaşınız olsun olmasın, herkesin bebeğinizle ilgili tavsiye vermeye hazır olduğunu goreceksiniz. Bu tavsiyelerden bir kısmı gercekten işinize yarayabilir. Deneyim sahibi anne-babalar nereden ayakkabı alınacağından camaşırların nasıl yıkanacağına, ya da bebek ağladığında ne yapılacağına kadar pek cok işe yarar bilgi verebilir. Anne-baba olma yolunda tavsiyelerine guvenebileceğiniz kişilerin kıymetini bilin ve ihtiyacınız olduğunda deneyimlerinden faydalanın.
Diğer taraftan her tavsiye de size uyacak değildir. Hangi tavsiyeye kulak asmayacağınıza karar vermekte pek zorluk cekmezsiniz. Mesela size yanlış gelen; bebeğinize yapamayacağınız ya da aranıza mesafe koyacak tavsiyelere uymamak akıllıca olacaktır.
Cocuk yetiştirme tavsiyelerinin talihsiz bir yanı da vardır. Bir anne olarak ozguveninizi yerle bir edebilir. Sezgileriniz size bir şey soyler ancak anneniz, kayınvalideniz, kardeşiniz ve en yakın dostunuz buna karşı cıkabilir. Bunca kalabalık karşısında ic sesinizi duyamaz olursunuz. Sizden deneyimli biri daha farklı bir yol izlemeniz gerektiğini soylediğinde yaptığınızdan emin olmak zor olacaktır.
Bu sizin hatanız değildir. Bebeğinizi cok sevdiğinizden onun icin en iyisini isteyeceksiniz. Uzun vadede onun mutluluğu icin; bir kitabın, bir doktorun ya da sokakta karşılaştığınız yaşlı bir kadının soylemesi fark etmez neredeyse her şeyi yapmaya kalkarsınız. Minik ve yardıma muhtac bir insanla ilgilenme sorumluluğu bir anneyi yıldırabilir. Ne kadar cabalarsanız cabalayın, yaptığınız işin ağırlığını her daim uzerinizde hissedeceksiniz.
Bebeğinizin verdiği ipuclarından onun ihtiyaclarını karşılayabildiğiniz surece, bu işte yeni olsanız da, bebeğiniz icin verdiğiniz kararlara guvenebilirsiniz. Surec icinde bazı onyargılarınızdan kurtulacaksınız. Bebeğinizle gecirdiğiniz sure, bazen mantığa ayrı gelse de, sizi bu eşsiz birey hakkında işin uzman yapacaktır.
Sezgilerine guvenen bir anne olmanız, cevrenizdekiler hata yaptığınızı soylediğinde sarsılmayacağınız anlamına gelmez. Ozellikle annelik dergilerinde yazılanları gorunce doğru olanı yapıp yapmadığınızı duşuneceksiniz. Anneniz ya da en yakın dostunuz gibi değer verdiğiniz birinden bir tavsiye geldiğinde kendi kararlarınızın arkasında durmak kolay olmayacaktır. Bir işte acemiyseniz, sevdiğiniz ve saydığınız birinden onay almak istersiniz. Destek gormeden kendi bildiğiniz yoldan gitmek zor olacaktır.
Yeni anneler icin istemedikleri tavsiye ve eleştirilere katlanmak buyuk bir problemdir. Bağımsız bir yetişkin olduğunuzu gostermek ya da anneliğin sorumluluklarını kaldırabilme gibi pek cok duygusal mevzu ortaya cıkacaktır. Tartışma isteğiniz ağır basar, ancak boylesi duygusal bir donemde ilişkiniz bozulmasın diye tereddut edersiniz. Ne diyeceğinizi bilemez olursunuz. Zaten hassas olan bir durumda yuzleşmek, pek iyi sonuclar doğurmaz.
Tavsiyelerde bulunan insanların ictenlikle sizin icin en iyisini istediklerini unutmayın. Sizi ve bebeğinizi cok sevdiklerinden, işleri sizin icin kolaylaştırmak isteyeceklerdir. Bunu aklınızdan cıkarmayın ve onlara teşekkur edin. “Biliyorum benim zorlandığımı duşunuyorsun. İlgin icin cok teşekkur ederim ama bebeğimi ağlarken gormek beni yıkar.” diyebilirsiniz. “Bu hafta bir akşam, yemek getirebilirsin belki.” deyip onlara başka bir yardım yolu onerebilirsiniz.
İyi niyetlerle birlikte, onların da kendi ebeveynlik tecrubelerini onaylatma ihtiyacıyla, tavsiyeleri birbirine karışır. Anneniz emzirmeyi tercih etmediyse sizin bebeğinizi emzirme kararınızı endişeyle karşılayabilir. Sanki size yeterince iyi annelik yapmadığını ima ediyormuşsunuz gibi algılayabilir. Kendi asabi bebekleri, sozde uzmanların tavsiyeleriyle ağlamaktan yorgun duşerken, sizin kollarınızda sakin sakin duran bebeğinizi kıskanan bazı ciftler, her ne kadar pişman olsalar da size tavsiyesine uydukları kitabı verebilirler. Yeni, gelişmiş ve psikolojik acıdan daha iyi olan bebek yetiştirme yonteminizle ovunmek yerine, o insanların da kendi durumlarına uygun olarak ellerindeki bilgilerle, ellerinden gelenin en iyisini yaptıklarının farkına varın. Onların ozellikle beğendiğiniz bir yontemi varsa onun hakkında konuşmayı tercih edin. Bir sure sonra kimlerle bilgi paylaşımı yapabileceğinizi oğreneceksiniz.
Bilgi paylaşımı eleştirileri etkisiz hale getirmek icin iyi bir yoldur. Birkac, temel gercek harikalar yaratabilir. Mesela; “en mukemmel besin olduğundan anne sutu cok cabuk hazmedilir ve bebek kısa surede acıkır.” ya da “ilk 6 haftada daha cok kucağa alınan bebekler sonraları daha az ağlarlar.” gibi. Gercekler uzerine tartışmak zordur. Ayrıca “her bebek farklıdır.” diyerek insanları atlatabilirsiniz. Veyahut “biz bebeğimizi tanıyoruz, boylesi işimizi goruyor.” deyip konuyu değiştirebilirsiniz.
Bebek ağladığında ne yapılacağı ve nerede uyuması gerektiği en dikkat ceken iki tartışma konusudur. Genelde insanların istediği bebeğin bağımsız olabilmesidir. Eğer bebeğinizi sakinleştirmek icin fazlaca kucağınıza alırsanız, bazıları onu şımarttığınızı ve bırakmanıza izin vermeyeceğini soyleyecektir. Unutmayın ki bebekler bir mantık dizgisi geliştirmezler. Anne-babasıyla yakınlık kurma ihtiyacını karşılamak, tum hayatı boyunca annesine yapışıp kalmasına neden olmaz, aksine onu bağımsız olmaya hazırlar. Bebeğinizle birlikte uyumak aşağı yukarı aynı eleştirileri getirir. İnsanlar erken yaşlardaki bağlılığın, ilerleyen yıllarda bağımsızlığı desteklediği fikrini kabullenmekte zorlanırlar. Belki de kendi bağımsızlık anlayışları, guven ve itimat uzerine kurulu olmadığı icindir.
Ciceği burnunda bir anne olarak eleştirileri olgun bir tavırla karşılamalısınız. Başka bakış acılarına da değer vermeli, her zaman haklı olduğunuzu savunmamalısmız. Kendinizi savunmaşız, kendine guvenemeyen ve de aşırı yorgun hissederken bunu kabullenmek kolay olmayacaktır. Ama unutmayın, bebeğinizin uzmanı sizsiniz. Birkac gun boyunca surekli onunla birlikte olmak size bu hakkı verir. Bu yuzden sezgilerinizi ve bebeğinizin ipuclarını izleyin. Birkac ay icerisinde mutlu ve huzurlu bebeğiniz, sizin ilgili bir anne olduğunuzun başlıca kanıtı olacaktır. Eleştirenler doğru yaptığınızı kabul etmek zorunda kalacak, siz de bir anne olarak kendinze guven kazanacaksınız.
Diğer taraftan her tavsiye de size uyacak değildir. Hangi tavsiyeye kulak asmayacağınıza karar vermekte pek zorluk cekmezsiniz. Mesela size yanlış gelen; bebeğinize yapamayacağınız ya da aranıza mesafe koyacak tavsiyelere uymamak akıllıca olacaktır.
Cocuk yetiştirme tavsiyelerinin talihsiz bir yanı da vardır. Bir anne olarak ozguveninizi yerle bir edebilir. Sezgileriniz size bir şey soyler ancak anneniz, kayınvalideniz, kardeşiniz ve en yakın dostunuz buna karşı cıkabilir. Bunca kalabalık karşısında ic sesinizi duyamaz olursunuz. Sizden deneyimli biri daha farklı bir yol izlemeniz gerektiğini soylediğinde yaptığınızdan emin olmak zor olacaktır.
Bu sizin hatanız değildir. Bebeğinizi cok sevdiğinizden onun icin en iyisini isteyeceksiniz. Uzun vadede onun mutluluğu icin; bir kitabın, bir doktorun ya da sokakta karşılaştığınız yaşlı bir kadının soylemesi fark etmez neredeyse her şeyi yapmaya kalkarsınız. Minik ve yardıma muhtac bir insanla ilgilenme sorumluluğu bir anneyi yıldırabilir. Ne kadar cabalarsanız cabalayın, yaptığınız işin ağırlığını her daim uzerinizde hissedeceksiniz.
Bebeğinizin verdiği ipuclarından onun ihtiyaclarını karşılayabildiğiniz surece, bu işte yeni olsanız da, bebeğiniz icin verdiğiniz kararlara guvenebilirsiniz. Surec icinde bazı onyargılarınızdan kurtulacaksınız. Bebeğinizle gecirdiğiniz sure, bazen mantığa ayrı gelse de, sizi bu eşsiz birey hakkında işin uzman yapacaktır.
Sezgilerine guvenen bir anne olmanız, cevrenizdekiler hata yaptığınızı soylediğinde sarsılmayacağınız anlamına gelmez. Ozellikle annelik dergilerinde yazılanları gorunce doğru olanı yapıp yapmadığınızı duşuneceksiniz. Anneniz ya da en yakın dostunuz gibi değer verdiğiniz birinden bir tavsiye geldiğinde kendi kararlarınızın arkasında durmak kolay olmayacaktır. Bir işte acemiyseniz, sevdiğiniz ve saydığınız birinden onay almak istersiniz. Destek gormeden kendi bildiğiniz yoldan gitmek zor olacaktır.
Yeni anneler icin istemedikleri tavsiye ve eleştirilere katlanmak buyuk bir problemdir. Bağımsız bir yetişkin olduğunuzu gostermek ya da anneliğin sorumluluklarını kaldırabilme gibi pek cok duygusal mevzu ortaya cıkacaktır. Tartışma isteğiniz ağır basar, ancak boylesi duygusal bir donemde ilişkiniz bozulmasın diye tereddut edersiniz. Ne diyeceğinizi bilemez olursunuz. Zaten hassas olan bir durumda yuzleşmek, pek iyi sonuclar doğurmaz.
Tavsiyelerde bulunan insanların ictenlikle sizin icin en iyisini istediklerini unutmayın. Sizi ve bebeğinizi cok sevdiklerinden, işleri sizin icin kolaylaştırmak isteyeceklerdir. Bunu aklınızdan cıkarmayın ve onlara teşekkur edin. “Biliyorum benim zorlandığımı duşunuyorsun. İlgin icin cok teşekkur ederim ama bebeğimi ağlarken gormek beni yıkar.” diyebilirsiniz. “Bu hafta bir akşam, yemek getirebilirsin belki.” deyip onlara başka bir yardım yolu onerebilirsiniz.
İyi niyetlerle birlikte, onların da kendi ebeveynlik tecrubelerini onaylatma ihtiyacıyla, tavsiyeleri birbirine karışır. Anneniz emzirmeyi tercih etmediyse sizin bebeğinizi emzirme kararınızı endişeyle karşılayabilir. Sanki size yeterince iyi annelik yapmadığını ima ediyormuşsunuz gibi algılayabilir. Kendi asabi bebekleri, sozde uzmanların tavsiyeleriyle ağlamaktan yorgun duşerken, sizin kollarınızda sakin sakin duran bebeğinizi kıskanan bazı ciftler, her ne kadar pişman olsalar da size tavsiyesine uydukları kitabı verebilirler. Yeni, gelişmiş ve psikolojik acıdan daha iyi olan bebek yetiştirme yonteminizle ovunmek yerine, o insanların da kendi durumlarına uygun olarak ellerindeki bilgilerle, ellerinden gelenin en iyisini yaptıklarının farkına varın. Onların ozellikle beğendiğiniz bir yontemi varsa onun hakkında konuşmayı tercih edin. Bir sure sonra kimlerle bilgi paylaşımı yapabileceğinizi oğreneceksiniz.
Bilgi paylaşımı eleştirileri etkisiz hale getirmek icin iyi bir yoldur. Birkac, temel gercek harikalar yaratabilir. Mesela; “en mukemmel besin olduğundan anne sutu cok cabuk hazmedilir ve bebek kısa surede acıkır.” ya da “ilk 6 haftada daha cok kucağa alınan bebekler sonraları daha az ağlarlar.” gibi. Gercekler uzerine tartışmak zordur. Ayrıca “her bebek farklıdır.” diyerek insanları atlatabilirsiniz. Veyahut “biz bebeğimizi tanıyoruz, boylesi işimizi goruyor.” deyip konuyu değiştirebilirsiniz.
Bebek ağladığında ne yapılacağı ve nerede uyuması gerektiği en dikkat ceken iki tartışma konusudur. Genelde insanların istediği bebeğin bağımsız olabilmesidir. Eğer bebeğinizi sakinleştirmek icin fazlaca kucağınıza alırsanız, bazıları onu şımarttığınızı ve bırakmanıza izin vermeyeceğini soyleyecektir. Unutmayın ki bebekler bir mantık dizgisi geliştirmezler. Anne-babasıyla yakınlık kurma ihtiyacını karşılamak, tum hayatı boyunca annesine yapışıp kalmasına neden olmaz, aksine onu bağımsız olmaya hazırlar. Bebeğinizle birlikte uyumak aşağı yukarı aynı eleştirileri getirir. İnsanlar erken yaşlardaki bağlılığın, ilerleyen yıllarda bağımsızlığı desteklediği fikrini kabullenmekte zorlanırlar. Belki de kendi bağımsızlık anlayışları, guven ve itimat uzerine kurulu olmadığı icindir.
Ciceği burnunda bir anne olarak eleştirileri olgun bir tavırla karşılamalısınız. Başka bakış acılarına da değer vermeli, her zaman haklı olduğunuzu savunmamalısmız. Kendinizi savunmaşız, kendine guvenemeyen ve de aşırı yorgun hissederken bunu kabullenmek kolay olmayacaktır. Ama unutmayın, bebeğinizin uzmanı sizsiniz. Birkac gun boyunca surekli onunla birlikte olmak size bu hakkı verir. Bu yuzden sezgilerinizi ve bebeğinizin ipuclarını izleyin. Birkac ay icerisinde mutlu ve huzurlu bebeğiniz, sizin ilgili bir anne olduğunuzun başlıca kanıtı olacaktır. Eleştirenler doğru yaptığınızı kabul etmek zorunda kalacak, siz de bir anne olarak kendinze guven kazanacaksınız.