Hoş Geldin, Ziyaretçi!

Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.

İlgisiz, 'Sevgisiz' Bir Aile ve Bir Ulke - Sevgisiz Film Eleştirisi

Magazin Editor

Magazin Habercisi
Katılım
28 Mar 2019
Mesajlar
7,951
Web sitesi
www.magazin.biz.tr
Rusya'nın yukselen yıldızı demek eksik kalır bence Andrey Zvyagintsev icin. İlk filmi Donuş'le, son filmi Leviathan'la ne kadar yetenekli olduğunu, hatta belki de adaşı Tarkovski'nin "Rusya"da sanatsal acıdan olmediğini ispat etmişti. Sevgisiz (Nelyubov) filmiyle de bu yeteneğini farklı bir konuya dikkat cekerek bir kez daha gosteriyor.
Turkiye'de 26 Ocak'ta gosterime giren film, Cannes'da kazandığı Juri Ozel Odulu'nun ardından En İyi Yabancı Dilde Film dalında Altın Kure, BAFTA ve en sonunda Oscar odullerine aday gosterildi. Filmde Zvyagintsev, bıcak gibi keskin anlatım dilini, butun Rusya toplumunun eleştirisini bir aile uzerinden yapmak icin kullanıyor. Baş kahramanlar bir karı-koca. Boşanmanın eşiğine gelmiş, ama bu haldeyken bile sert kavgalar yapmaktan geri durmayan, bambaşka ufuklara yelken acmış 30'lu yaşların ortalarında iki insan. Ve ne yazık ki bir de cocukları var, 12 yaşındaki Alyoşa. Bariz bir şekilde bu korkunc ortamdan fazlasıyla etkilenmiş, sevgi ve ilgiye muhtac, icine kapanık bir cocuk. Bir gun bu koşullara daha fazla dayanamayarak cantasını alıp evden cıkıyor. Cocuğun kaybolduğunu biraz gec de olsa farkeden anne-baba, boşanmadan once son bir kez bir araya gelerek "ikisinin de istemediği" cocuğu bulmak icin arayışlara başlıyorlar.
Filmde betimlenen neredeyse butun insan profilleri, sadece karı-koca da değil hepsi, son derece duygusuz, kendini duşunmekten aciz kişiler. Kadın, yani Jenya, guzelliğine ve sosyal medyada paylaştığı fotoğraflara her şeyden daha duşkun gibi. Adam, yani Boris ise tipik bir beyaz yakalı olarak calıştığı şirkette bir sıkıntı cıkmaması icin her şeyi yapmaya hazır bir goruntu ciziyor. Bircok insan kucuk cıkarlar uğruna gecmişte ettikleri yeminlerin, verdikleri sozlerin hicbirini ciğnemekten cekinmeyecek gibiler. Herkesin elinde telefon, onunde televizyon, kendilerini oyalayacak birşey bulup onunla zaman oldurmek amacında. Herkes "sevgi gosterme ihtiyacını" bir yerlere yoneltmek istiyor, ama bunu olması gereken değil kendi istedikleri yerlere, suya sabuna dokunmayıp sorumluluk almaktan kacarak yoneltme derdinde. Zvyagintsev bu profili, Rusya toplumunun geldiği noktayı iyice vurgulamak icin gozumuze sokuyor diyebiliriz.
Yonetmenin bir onceki filmi Leviathan'ı izlemiş olanlar, mevcut Rusya yonetimine ve ozellikle Putin'e ne kadar sert eleştiriler yonelttiğini hatırlar. Bu nedenle Sevgisiz filmi, Rusya devletinden produksiyon aşamasında herhangi bir destek alamadı. Zvyagintsev de bu filmde ağır işleyen, coğu zaman işlemeyen devlet burokrasisine ve onun somut temsilcileri olan memurlarına yoğun eleştiriler getiriyor. Mesaisini doldurmaya bakan, yolunda gitmeyen durumları kanıksamış bu insanlar, en az diğerleri kadar ilgisiz. Bu şartlarda insana yonelik birşeyler yapmak, herhangi bir unvanı olmayan bir avuc sıradan insana kalıyor.
Filmde aile kurumundan ziyade evlilik aygıtına ve evliliğin algılanma şekline yonelik cok hoş şeyler soylemiyor yonetmen. Cok duşunulmeden, hatta mecbur kalındığı icin yapılmış evliliklerin nasıl felaketle sonuclanmaya mahkum olduğunu yuzumuze vuruyor.
Filmin ilk yarısını ağır oluşuna rağmen soluksuz izledim. Malum aile, toplum ve devlet yapısı uzerine gozunu budaktan sakınmayan eleştiriler olduğunu belirtmiştik. İkinci yarı biraz daha kayıp cocuğu arama sureclerine odaklanınca akıcılığını bir miktar yitirip aileler icin "cocuğunuz kaybolursa yapmanız gerekenler nelerdir" temalı bir eğitim klibine donuşuyor gibi. Yine de filmin geneline yayılmış muhteşem goruntuleri ve gerginliği surekli ust seviyede tutan az ama oz muzikleriyle Sevgisiz, cok başarılı bir dunya yapımı olmuş denebilir. Avrupa Film Odulleri'nde Kare (The Square) butun odulleri supururken Sevgisiz'in En İyi Goruntu Yonetmeni ve En İyi Muzik dallarında odulu kazandığını hatırlatmak gerekir. Nitekim temelde bir Rusya eleştirisi olsa da tum dunyaya uyarlanabilecek, evrensel bir konusu var filmin.
Filmde başka Ukrayna'dan doğusundan savaş goruntuleri de izliyoruz. Bilindiği gibi Donetsk'in de olduğu Donbass Bolgesi'nde birkac yıldır Ukrayna Ordusu'yla Rus kokenli isyancılar arasında savaş devam ediyor. Orada savaş koşulları nedeniyle perişan olmuş, muhtemelen Rus kokenli insanların gercek goruntuleri filmde yer alıyor. Zvyagintsev, Rus halkının bu mevzu uzerine ilgisizliğini de yeriyor, ama burada hangi tarafı desteklediğine dair net bir yorum goremedim.
Yine de filmin genel anlamda başarılı olduğu gerceğini değiştirmiyor. Fırsatcı insan profillerine yonelik yergisi, başrollerden belki de cok daha başarılı yan oyuncu performanslarıyla Sevgisiz, yılın en değerli filmlerinden biri olarak değerlendirilmeyi hak ediyor.
8/10